غيبت، سرگرمى مجلس و رهايى از مشكلات روحى |
|
پرسش : بخش اول ـ گاهى مادرم پشت سر ديگران با من درد دل مى كند از بعضى بد مى گويد، و اگر اين كار را نكند، به وضعيت روحى بدى مبتلا مى شود. ما بايد چه كارى انجام بدهيم؟ بخش دوم: احترام خانوادهام در امر به معروف و نهى از منكر تا چه حد بايد رعايت شود حالا مادرمان را بخواهيم امر به معروف و نهى از منكر كنيم بايد از آن طرف هم بنشينيم و صحبتهاى مادرمان را گوش كنيم تا به مشكلات روحى مبتلا نشود و بتواند درد دل كند؟ پاسخ بخش اول: نسبت به امر به معروف و نهى از منكر و مراتب آن قبلاً اشاره شده است. ما اين خواهر عزيز را ارجاع مى دهيم به بحثهايى كه در رابطه با امر به معروف و نهى از منكر در كتابهاى فقهى آمده هم در كتابهاى اخلاقى. به هر حال رعايت احترام خانواده با انجام امر به معروف و نهى از منكر منافاتى ندارد. مى توان با رعايت احترام كامل مادر و با مهربانى و صميميت او را نهى از منكر كرد. و اگر نشد دست كم انسان خودش را از گناه نجات دهد و شنونده غيبت نباشد. كه در اين صورت گناه او هم همانند گناه غيبت كننده است در روايت داريم «السامعُ للغيبةِ احدُ المغتابينِ» شنونده نيز يكى از دو غيبت كننده است. منبع: کتاب پاسخ به پرسش ها و شبهات ج 2 / استاد رضا محمدی/ انتشارات زمزم هدایت/ پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق علیه السلام | |
|