دعا و اهمیت آن

در مورد دعا و اهمیت آن کمی توضیح دهید.

 بیش از بیست آداب در روایات برای دعا کننده شمرده شده است که یکی از آداب آن همین کشیدن دست‏ها به سر و صورت بعد از دعا کردن است. هر چیزی آدابی دارد و دعا هم آدابی دارد، و این بحث مهم و کاربردی است. چه بهتر که این دعا کردن به روایات مستند باشد، چون ما که بلد نیستیم که از خدا چه بخواهیم و چگونه بخواهیم. همه اینها را باید از اهل بیت(ع) یاد بگیریم، لذا در کتب روایی ما هم معمولاً بحث‏های مفصلی در این زمنیه مطرح شده است. مثلاً کتاب «الدعای اصول کافی» یک کتاب مفصل است. در وسایل جلد هفت، صدها روایت در زمینه دعا و آداب و شرایط آن آمده است و همچنین در دیگر کتب روایی و حق هم همین است. چون در آن آیه قرآن، خداوند به پیغمبر(ص) می‏فرماید: «بگو اگر به خاطر دعای شما نبود خدا اصلاً به شما اعتنا نمی‏کرد.» (فرقان: 77) و دعا هم بهترین و برترین عبادات است. «الدُّعا مُخُّ العِبادَة؛ دعا مغز و عصاره عبادت است». راجع به اهمیت دعا و آداب و شرایط دعا باید بحث مفصلی کرد و اینجا یکی از آداب ظاهری دعا را برشمردیم. البته ظاهری که راه به باطن دارد. علت اینکه دست به صورت مالیده می‏شود، صدر روایت است که امام می‏فرماید خداوند حیا می‏کند از اینکه دستی را که به سوی او دراز شده است خالی برگرداند مگر اینکه در آن دست از فضل و رحمت خودش آنچه می‏خواهد (که خواست خدا هم حکیمانه است) قرار می‏دهد. خوب این کفی که مشمول رحمت حق شده این کف بوسیدنی شده است.