توجه به حال و مشغول نشدن به گذشته و آینده

اين جمله"به الان و حالت فكر كن و كاري به گذشته و آينده ات نداشته باش"شيطاني نيست؟

.با سلام دوست عزیز این کلام بخشی از ترجمه شعری است منسوب به سعدی است:
"ما فات مضی و ما سیأتیک فأین قم فاغتنم الفرصة بین العدمین؛"
آن چه گذشته، گذشته است و آن چه بعدا می آید کجاست؟ برخیز وفرصت بین این دو عدم راغنیمت شمار. روشن است که معنای این فرمایش این نیست که ما از گذشته ها درس نگیریم یا برای آینده برنامه ریزی نداشته باشیم.

یعنی اینکه ما در گذشته و آینده نباید زندگی کنیم و گرنه فرصت حال را از دست می دهیم
توضیح : ما فات مضى و ما سيأتيك فاين قم فاغتنم الفرصة بين العدمين» «گذشته گذشت و از آينده هم هنوز خبرى نيست پس فرصت را بين دو امرى كه موجود نيستند مغتنم شمار». شما از آينده خبر نداريد تا در باب آن نگران و مأيوس باشيد.از طرفى نيز آينده ريشه در زمان حال دارد. پس اگر در صدد اصلاح امور آينده خود هستيد بايد آنچه امروز وظيفه شماست با دقت و به خوبى انجام دهيد. و اين تنها راهى است كه آينده شما را تأمين خواهد كرد. در يك كلام اینکه ، وقت خود را صرف امرى كنيد كه در دسترس شماست و آن زمان حال است. هر روز از زندگى انسان فرصتى است كه بايد از آن استفاده نمود. چرا خوشى ‏ها و آسايشى را كه امروز در اختيار داريم به خاطر آينده ‏اى كه خبرى از آن نداريم مكدر سازيم؟
درحدیثی از حضرت على(ع)است که مى‏ فرمايد:
«نگرانى‏ هاى سال را بر نگرانى امروزت اضافه مكن براى امروز مشكلات خودش كافى است»(وسائل‏ الشيعه، ج 17، باب 13، ص 50، روايت 21952).
اگر به زندگى گذشته خود توجه كنيد همه جا و در همه مراحل لطف و رحمت خداوند را آشكارا مى‏ بينيد و توجه به نعمت‏هاى بى‏ پايان خداوند انسان را شكرگزار خدا مى‏ كند؛ مثلا يكى از نعمت‏هاى خدا سلامتي ،امكان تحصيل و ... .استعداد و امكاناتى كه خداوند به شما عطا كرده است دليل موفقيت شما بوده است و لذا عقل سليم حكم مى‏ كند كه انسانى چون شما شكرگزار خدا باشد.شما با اراده قوى و تصميم جدى و با توكّل بر خداوند مى‏ توانيد ايمانتان را به خدا محكم كنيد و از ترس و نااميدي رهايى يابيد. قطعاً در گذشته و حال و وجود شما، نقاط مثبت و خوبى‏ هايى وجود دارد كه اگر به آنها توجه داشته باشيد و به شكوفايى آنها بپردازيد، از بدى‏ ها و نقاط منفى خود گريزان خواهيد شد و سعى خواهيد كرد كه آنها را از وجود خود، ريشه‏ كن سازيد.